Τζιμπριλ – Ο μαχητής!
Πριν από μερικές ημέρες αποχαιρετήσαμε έναν από τους πιο αγαπημένους μας ασθενείς.
Ο Τζιμπριλ, ένας γλυκύτατος γερμανικός ποιμενικός, πρωτοήρθε στο νοσοκομείο μας πριν από 14 μήνες σε ηλικία 4 ετών, με σοβαρή αιμορραγική διάθεση. Η διάγνωση ήταν ανοσολογική θρομβοκυτταροπενία και παρόλο που η αγωγή ξεκίνησε άμεσα, χρειάστηκε σχεδόν ένας μήνας νοσηλείας για να καταφέρει να σταθεροποιηθεί και να επιστρέψει στο σπίτι του. Σε όλη τη διάρκεια της νοσηλείας του κινδύνευσε αρκετές φορές και κάθε φορά έδειχνε τη δύναμή του ξεπερνώντας κάθε επιπλοκή που εμφανιζόταν με τη βοήθεια του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού. Δεχόταν τα πάντα με στωϊκότητα και μόλις ένιωθε καλύτερα μας έδειχνε την αγάπη του με φιλιά και πολλή «φασαρία».
Μετά από πολλές προσπάθειες, ο Τζιμπρίλ πήρε εξιτήριο και ακολούθησαν πολυάριθμες επανεξετάσεις για να ελεγχθεί η κατάστασή του, χωρίς ωστόσο να γίνει εφικτό να σταματήσει η ανοσορρυθμιστική αγωγή που του χορηγούνταν. Αποτέλεσμα ήταν να εμφανίσει αρκετές βακτηριδιακές επιπλοκές (βαθύ πυόδερμα, βακτηριαιμία) οι οποιες αντιμετωπίζονταν με τη συνεχή συνεργασία και επιμονή τόσο των θεραπόντων κτηνιάτρων, όσο και της οικογένειας του.
Μετά από μήνες και ενώ όλοι πιστέψαμε ότι τα χειρότερα πέρασαν, ο Τζιμπρίλ προσκομίστηκε λόγω αιφνίδιας κατάπτωσης. Διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί ρήξη της χοληδόχου κύστης και σηπτική περιτονίτιδα λόγω σηπτικής χολοκυστίτιδας. Υποβλήθηκε άμεσα σε χειρουργείο και το ξεπέρασε και αυτό, παρόλο που οι πιθανότητες ήταν εναντίον του.
Αργότερα, μόλις λίγες ημέρες μετά από μια επανεξέταση ρουτίνας, στην οποία φάνηκε ότι παρέμενε η βακτηριαιμία του χωρίς όμως κλινικά συμπτώματα, προσκομίστηκε με αιφνίδια δύσπνοια, λόγω αυτόματου πνευμοθώρακα. Σώθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και αφού αφαιρέθηκαν περίπου 2,5 λίτρα αέρα από το θώρακα του, χωρίς ωστόσο να βρεθεί ποτέ η αιτία του περιστατικού παρόλη την ενδελεχή διερεύνηση.
Πριν από λίγες μέρες και πάλι αιφνίδια ήρθε στο νοσοκομείο σε κατάρρευση με σοβαρή υπερθερμία και υπογλυκαιμία, και ενώ αρχικά έδειξε να ανταποκρίνεται, επιδεινώθηκε και κατέληξε μετά από πολύωρη προσπάθεια του προσωπικού του νοσοκομείου, κυρίως όμως δική του.
Ως θεράπουσα κτηνίατρος του Τζιμπρίλ αλλά και εκ μέρους όλου του προσωπικού του ΑΝΖ θα ήθελα να εκφράσω τη βαθύτατη θλίψη για το χαμό του. Σε όλους θα λείψει ο «εφτάψυχος» σκύλος που ξεπερνούσε κάθε πρόβλημα με πείσμα και μετά μας έδειχνε έμπρακτα την αγάπη του με ατελείωτα φιλιά και γαβγίσματα!!! Και βέβαια είχε έναν πολύ σοβαρό λόγο για να παλεύει κάθε φορά: Την οικογένειά του που έκανε ότι ήταν δυνατό για να τον σώσει και δεν τον απογοήτευσε ποτέ!
RIP Τζιμπρίλ
Θα μας λείψεις! ❤️
Θεοδώρου Τάνια.