Υποθυρεοειδισμός στον σκύλο

Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια πάθηση που πλήττει συχνότερα τους σκύλους σε σχέση με τις γάτες. Πρόκειται για μια ορμονική διαταραχή στην οποία ορισμένες φυλές έχουν γενετική προδιάθεση. Ποια είναι τα σημάδια που θα πρέπει να προσέξουμε στη συμπεριφορά και στην εμφάνιση του κατοικίδιου μας και ποια τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε στη συνέχεια;

Οι ορμόνες του θυρεοειδούς (θυροξίνη και τριϊωδοθυρονίνη) είναι υπεύθυνες για τη ρύθμιση του μεταβολισμού. Όταν ο αδένας του τετράποδου φίλου μας υπολειτουργεί, βρίσκεται αντιμέτωπος με υποθυρεοειδισμό. Πρόκειται για μια πάθηση η οποία παρόλο που δεν είναι ιάσιμη, μπορεί να ελεγχθεί με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή. Έτσι το σκυλάκι μας να ζήσει μια απόλυτα φυσιολογική ζωή, με κάποιες επαναληπτικές εξετάσεις ανά διαστήματα.

Ανάμεσα στα συνηθέστερα συμπτώματα που επιβάλουν μια επίσκεψη στον κτηνίατρο είναι ο λήθαργος και η γενική αδυναμία, ιδιαίτερα εάν το σκυλάκι μας δεν έχει καταπονηθεί με έντονη σωματική δραστηριότητα. Ακόμα, η ραγδαία αύξηση βάρους, οι δερματικές αλλοιώσεις (αλωπεκία, θαμπό τρίχωμα, μολύνσεις στο δέρμα, αλλοιώσεις στον χρωματισμό του δέρματος) και η βραδυκαρδία μπορεί να υποδεικνύουν υποθυρεοειδισμό.

• Λόγω αυτοάνοσου νοσήματος (λεμφοκυτταρική θυρεοειδίτιδα). Λόγω αυτού, ο οργανισμός του ζώου αντιλαμβάνεται τον αδένα ως “εισβολέα” και του επιτίθεται αυξάνοντας την παραγωγή αντισωμάτων.
• Λόγω συγγενούς αιτίας (δυσγενεσία στον αδένα ή δυσορμονογένεση).
• Λόγω δυσλειτουργίας της υπόφυσης ή του υποθαλάμου, των οργάνων που είναι υπεύθυνα για τη λειτουργία του αδένα.
• Εξαιτίας ορισμένων φαρμάκων (γλυκοκορτικοειδών) που μπορεί να λαμβάνει ο σκύλος μας.

Όπως αναφέραμε και προηγουμένως, ορισμένες φυλές σκύλων παρουσιάζουν μεγαλύτερες πιθανότητες εμφάνισης της πάθησης. Αυτές συνήθως είναι:

• Irish Setter
• Golden Retriever
• Great Dane
• Old English Sheepdog
• Dachshund
• Miniature Schnauzer
• Boxer
• Poodle
• Cocker Spaniel

Κατά τις συνήθεις αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις ένας σκύλος με υποθυρεοειδισμό μπορεί να εμφανίζει αναιμία, αυξημένη δραστηριότητα των ηπατικών ενζύμων καθώς και αυξημένη συγκέντρωση της χολοστερόλης και των τριγλυκεριδίων. Για την τελική διάγνωση απαιτούνται ορμονολογικές και απεικονιστικές εξετάσεις, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να αποκλειστούν άλλες ασθενειών που μπορεί να προκαλούν μείωση της έκκρισης θυροξίνης. Η αντιμετώπιση γίνεται συνήθως με την χορήγηση της εμπορικής μορφής Τ4 σε συνδυασμό με ειδική κλινική διατροφή. Εξίσου σημαντική είναι η παρακολούθηση του ζώου και η διεξαγωγή επαναληπτικών εξετάσεων για να ελέγχονται οι ορμόνες του σε βάθος χρόνου.

Μην διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας για οποιαδήποτε απορία έχετε σχετικά με την υγεία & τη φροντίδα του αγαπημένου σας φίλου!

Τηλέφωνο: 210 66 40 552 – 3 | Email: [email protected]